میر سید علی ولی بنا به قولی در حدود سال ۸۱۰ ق؛ و بنا به قولی دیگر در قرن هفتم از مسیر [[مشهد]] و سپس [[هرات]] وارد افغانستان می‌شود. وی در منطقه [[بلخاب]] که اکنون در [[ولایت سرپل]] [[افغانستان]] قرار دارد ساکن شده، ازدواج می‌کند و به تبلیغ دین و احکام اسلامی می‌پردازد.

حضور میر سید علی در بلخاب و فعالیت‌های علمی و دینی و مذهبی او در مناطق اطراف باعث رونق اسلام و مذهب جعفری نه تنها در بلخاب که در کل ساحه شمال و [[هزارجات]] می‌گردد. با ورود وی به بلخاب کاروانهایی از عالمان و دولتمردان به قصد دیدار با وی از [[سمرقند]] تا [[هرات]] وارد بلخاب شدند؛ تا جایی که [[شاهرخ]] به شخصیت وی علاقه‌مند شد و چندین بار وی را از بلخاب به مرکز حکومت خراسان یعنی [[هرات]] دعوت نمود و دخترش را به عقد او درآورد. در آخرین سفر در حالی که شاهرخ در [[شهر ری]] دار فانی را وداع گفته بود، بر طبق وصیتش جنازه او را به هرات بردند و میر سید علی ولی بر او نماز خواند.

آغاز گسترش دین و دانش در بلخاب و نواحی اطراف آن به‌طور جدی به همین تاریخ بازمی‌گردد. از آن پس بلخاب به رغم دورافتادگی و محرومیت از همه امکانات زندگی، به عنوان یکی از مراکز مهم فرهنگی، علمی و دینی در کل افغانستان و خصوصاً در شمال عرض اندام می‌کند و تأثیرات بسیاری بر دیگر مناطق همجوار خود می‌گذارد که نقش مفید علمی و دینی خود را تا کنون نیز همچنان حفظ کرده‌است.

وی که در قسمت غرب [[دره بلخاب]] زندگی می‌کرد، پس از درگذشت، او را در همان‌جا به خاک سپردند و از آن پس غرب دره بلخاب، [[دره مزار]] نامیده شد و قریه محل دفن او [[پای زیارت]] خوانده می‌شود. هم‌اکنون مقبره می‌رسید علی یکی از زیارتگاه‌های معروف در شمال [[افغانستان]] است و همه ساله هزاران نفر به زیارت قبر میر سید علی می‌آیند.

وی همچنین به عنوان جد [[سادات]] [[بلخاب]] و برخی از مناطق شمال افغانستان شناخته می‌شود.